Τρίτη 9 Φεβρουαρίου 2010

Σβήνω κυλώντας στα νερά...




Ο Ν.Ξυλούρης γεννήθηκε το 1936 στο χωριό Ανώγεια του Ρεθύμνου Κρήτης. Η οικογένειά του είχε μεγάλη μουσική παράδοση και πολλούς λυράρηδες. Όταν ήταν πέντε ετών, οι Γερμανοί έκαψαν το χωριό του και ο ίδιος με τους δικούς του μεταφέρθηκε σε χωριό κοντά στον Μυλοπόταμο. Στα 17 με όπλα τη λύρα και τη φωνή του ζητά την ευχή της μάνας του, χαιρετά τα αγρίμια και το Ψηλορείτη και κατεβαίνει στο Ηράκλειο.
Το έργο του με τίτλο τα "Ριζίτικα", που τόσο καιρό προσπαθούσε να εκδώσει, γίνεται δίσκος και φιγουράρει στις βιτρίνες των αθηναϊκών καταστημάτων. Τα παραδοσιακά τραγούδια της Κρήτης, με τη φωνή του Νίκου Ξυλούρη θα αποκτήσουν μια πανελλήνια εμβέλεια και μια δυναμική που ποτέ δεν είχαν στο παρελθόν, όσο μεγάλοι και αν ήταν οι καλλιτέχνες, τραγουδιστές και οργανοπαίχτες που την υπηρετούσαν. Μέσα στην καρδιά της δικτατορίας, η φωνή του περίφημου Νίκου Ξυλούρη, είτε λέει τα τραγούδια του Μαρκόπουλου, είτε παραδοσιακά τραγούδια της Κρήτης, γίνεται σημαία αντίστασης «Ποτέ θα κάνει ξαστεριά», «Αγρίμια κι αγριμάκια μου»… Κανείς, αλλά και ούτε ο ίδιος θα μπορούσε να φανταστεί πως με το τραγούδι του θα έφερνε μια μέρα μηνύματα αγάπης και λευτεριάς και θα ξεσήκωνε όλη την Ελλάδα.
Στην διάρκεια της πορείας του, ερμήνευσε Μαρκόπουλο, Ξαρχάκο, Χάλαρη, Λεοντή, Κόκκοτο, Ανδριόπουλο, Γκάτσο, Γεωργουσόπουλο, Σεφέρη, Σολωμό, Κινδύνη, Ρίτσο, Φέρρη και άλλους.


Ο Νίκος Ξυλούρης έφυγε από την ζωή στις 8 Φεβρουαρίου 1980

Δεν υπάρχουν σχόλια: