Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2010

Διακριτική όπως πρέπει...


Ανάπαυση και βάλσαμο ψυχής η βυζαντινή μουσική
σπρώχνει τα δάκρυα στα μάτια, χωρίς όμως να ξεπηδήσουν,
μην κυλήσουν και χαθεί το μεγαλείο από την αλαζονεία του συναισθήματος!
Σεμνή και μεγαλοπρεπής, διακριτική όπως πρέπει,
θυμίζει την πρωϊνή ομίχλη, που κι αυτή χορεύει πάνω στην σιωπή!
Όπως χορεύει στην σιωπή κι η αγιογραφία στα ερημοκλήσια
τα πέτρινα, τα ταπεινά και αγιασμένα,
και ιστορεί αιώνια τα πάθη τα φρικτά κι αγαπημένα!
Άκου, άνθρωπε, τον σιγοτραγουδιστό αμανέ, έρχεται κι αυτός από μακριά
Δές την «ανωνύμου χειρός» αγιογραφία, και άνθρωπε θα καταλάβεις
από πού έρχεσαι και που πηγαίνεις!

Iωάννης Μαθητής

Δεν υπάρχουν σχόλια: