Αργά βαδίζει ο Χριστός, όμως εάν Του επιτρέπαμε θα βάδιζε γρηγορότερα. Εγώ και εσύ φταίμε, φίλε μου. Εγώ και εσύ φράξαμε το δρόμο του Χριστού, εγώ με το κέρδος μου και εσύ με την ηδονή σου.Εγώ ζητώ από κάθε πράγμα κέρδος και εσύ ζητάς από κάθε πράγμα ηδονή. Δεν είναι έτσι; Και ενώ εμείς στύβουμε και πιπιλάμε αυτό τον κόσμο, ο Χριστός στέκει πίσω από την πλάτη μας και δεν μπορεί να βαδίσει, επειδή Τον εμποδίζουμε. Στέκει και περιμένει, και δεν μπορεί να βαδίσει.
Και φταίνε οι Ιούδες και οι Βοργίες, οι αντίπαλοι του καλού Χριστού, εκείνοι που ζητούν τα μέγιστα αγαθά από τον κόσμο, ενώ του δίνουν τα μέγιστα κακά. Ο Χριστός δεν θα βαδίζει αργά, αλλά θα πετά σαν πρωινή ακτίνα μέσα από τον αιθέρα, όταν κάθε άνθρωπος θα πράττει μέγιστα καλά για τον κόσμο και θα απαιτεί τα ελάχιστα καλά απ αυτόν.
Και φταίνε τα ξερά κεφάλια κι οι σκληρές καρδιές.Τα ξερά κεφάλια, που την ισχυρογνωμοσύνη τους την ονομάζουν ευφυϊα, και οι σκληρές καρδιές, που τη σκληρότητά τους την ονομάζουν χαρακτήρα. Στα ξερά κεφάλια δεν μπορεί να μπει ο λόγος του Χριστού και στις ξερές καρδιές δεν μπορεί να μπεί η Αγάπη Του.
Αργά βαδίζει ο Χριστός, Αγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς
Εκδόσεις Εν Πλώ
Επιμέλεια Σίσσυ Κόσσυβα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου