Η κακιά φουρνιά, του Κωνσταντίνου Μαυροματάκη

Οι νέοι μας έχουν ξεφύγει... Είναι αυτό που σκέφτονται πολλοί και απελπίζονται. Κυρίως το πρόβλημα αυτό είναι ορατό στην εκκλησία καθώς οι περισσότεροι νέοι έχουν πια απομακρυνθεί καθιστώντας την εκκλησία ακόμα πιο δυσπρόσιτη και για τους λίγους που έχουν παραμείνει κοντά. Και έτσι σιγά σιγά οι εκκλησιαστικοί χώροι και κύκλοι γερνάνε χωρίς ανανέωση. Το ανησυχητικό για τους πολλούς όμως είναι ότι οι νέοι μας έχουν αποκτήσει κακές συνήθειες. Δηλαδή γίνανε καταστροφικοί, αυτοκαταστροφικοί, εξαρτημένοι από ουσίες, εξαρτημένοι από μηχανές, είναι τεμπέληδες, βρίζουν και το χειρότερο για τους ανθρώπους της εκκλησίας είναι ότι έχουν αναπτύξει μια σεξουαλικότητα ενστικτώδη που φτάνει ως την ομοφυλοφιλία.

Δεν φτάσανε οι νέοι να γίνουν έτσι επειδή απλώς βγήκαν από “κακιά φουρνιά”. Η κοινωνία, ο σύγχρονος τρόπος ζωής και το μεγάλωμα τους έχουν κλείσει όλους τους καλούς διεξόδους. Έτσι αντί να κατηγορούμε τους νέους και τις ιδιαιτερότητές τους ας δούμε τι πραγματικά έφταιξε και τι πρέπει και μπορεί να αλλάξει.

“Εκφράζουν ζωώδη σεξουαλικότητα και αμαύρωσαν την κοινωνία” λένε κάποιοι. Αλλά δεν έγιναν μόνο αυτοί ζώα. Άλογοι γίναμε όλοι και απλός αυτοί το εκφράζουν και μέσα από τη σεξουαλικότητά τους. Όλοι ζούμε σαν αρουραίοι παστωμένοι στις πολυκατοικίες μας. Όλοι στείλαμε τα παιδιά μας να τα μεγαλώσουν ''οι ειδικοί'' στα μαντριά που λέγονται παιδικοί σταθμοί. Όλοι ορμάμε κακαρίζοντας σαν τις κότες σε κάθε τι που “τρώγεται” (χρήματα λέγεται αυτό, προσφορές σούπερ μάρκετ, επιδοτήσεις).

Λοιπόν που ήταν ο λόγος της εκκλησίας όταν οι άνθρωποι αφήσανε τη ζωή τους στο χωριό και πήγαν να αρουραιοποιηθούν στις πόλεις; Που ήταν ο λόγος της εκκλησίας όταν όλοι οι χώροι ομαλής κοινωνικής ανάπτυξης των παιδιών στις πόλεις γίνανε τσιμεντένιοι περιστερώνες; (μήπως έμεινε και κάποιος εκκλησιαστικός χώρος εντός πόλης ατσιμεντοποίητος για τα παιδιά;) Δεν ήξερε ότι σε ανώμαλο περιβάλλον παιδιά με ανωμαλίες θα μεγαλώσουν; Που είναι οι προτάσεις της εκκλησίας απέναντι στον σύγχρονο ρομποτικό τρόπο ζωής; Η “εκκλησία” όχι μόνο σιώπησε και σιωπά καθ' όλη τη αλογοποίηση των ανθρώπων αλλά ακολούθησε και ακολουθεί πολλές φορές το σύγχρονο αυτό ρεύμα πολύ πιστά.

Πότε επιτέλους θα κοιτάξει να εξετάσει την αρρώστια και θα πάψει να ασχολείται με το σύμπτωμα;

Έτσι όταν βγαίνει μια “κακιά φουρνιά” δεν φταίει το ψωμί. Φταίει ο αγρότης, φταίει ο μυλωνάς, φταίει και ο φούρναρης.

Το πλήρες κείμενο του άρθρου δημοσιεύτηκε στο Αντίφωνο, υπό τον πρωτότυπο τίτλο "Ο Κρυφοχριστιανός"