Προσδοκώ απόψυξη νεκρών...

Ο Ρόμπερτ Ετινγκερ έχει ήδη επιλέξει το φέρετρό του. Οταν πεθάνει θα στραγγίξουν το αίμα από τις φλέβες του και θα βυθίσουν το κορμί του σε μια κυλινδρική δεξαμενή με υγρό άζωτο. Σε αυτόν τον παγωμένο τάφο θα περιμένει την ανάστασή του. Πίστη, ψευδαίσθηση ή τζόγος; Ο,τι κι αν τον παρακινεί, ο Ρόμπερτ Ετινγκερ δεν πρόκειται να κάνει πίσω. Τουλάχιστον όχι τώρα, στα 92 του χρόνια. Θα περιμένει - ακόμα και μετά τον θάνατό του. Θα περιμένει όσο χρειαστεί.

O Ετινγκερ είναι ο πατέρας της κρυογονικής. Κύριος εμπνευστής και πρωτεργάτης της ιδέας ότι οι νεκροί πρέπει να καταψύχονται. Επειτα από δεκαετίεςή αιώνες- ο Ετινγκερ πιστεύει ότι οι επιστήμονες θα βρουν τον τρόπο να τους επαναφέρουν στη ζωή, όταν πλέον θα έχουν ανακαλυφθεί αντίδοτα για τη γήρανση και τις ασθένειες που τους σκότωσαν. Ο Ετινγκερ έγινε γνωστός παγκοσμίως στη δεκαετία του ΄60 όταν δημοσίευσε τη θεωρία του στο βιβλίο «Τhe Ρrospect of Ιmmortality» («Η προοπτική της αθανασίας»). Η ιδέα της κρυογονικής είχε μπει στο μυαλό του με τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Ηταν ένα κράμα επιστημονικής περιέργειας και παιδικής ονειροπόλησης. Οσο ανάρρωνε στο νοσοκομείο από τα τραύματά του στο πεδίο της μάχης, ο Ετινγκερ μελετούσε το έργο του γάλλου βιολόγου Ζαν Ροστάντ και εμπνεόταν από νουβέλες φαντασίας. Το 1976 πάγωσε τη μητέρα του, Ρέα. Τώρα, περιμένει τη σειρά του. Τον συναντώ στο σπίτι του, στο Κλίντον του Μίσιγκαν. Χαλαρή χειραψία, πένθιμη ματιά, πρόσωπο που μοιάζει με λειωμένο κερί. Τον ρωτάω αν ο φόβος του θανάτου ήταν αυτό που τον οδήγησε στην έρευνά του. «Οχι. Αλλωστε δεν φοβάμαι τον θάνατο», λέει. «Ουσιαστικά, κανένας από τους ασθενείς μου δεν είναι νεκρός. Ο θάνατος είναι μια διαδικασία, όχι ένα γεγονός. Χρειάζεται χρόνος μέχρι να ολοκληρωθεί». Το Ινστιτούτο Κρυογονικής (Cryonics Ιnstitute) που ίδρυσε ο Ετινγκερ παρεμβαίνει αφού κάποιος πεθάνει και προσπαθεί να φρενάρει τη ζημιά του θανάτου παγώνοντάς τον. Σήμερα, στις εγκαταστάσεις του ινστιτούτου φυλάσσονται 95 σοροί ανθρώπων και 67 κατοικίδιων. Ο Ετινγκερ τους αποκαλεί «ασθενείς». Ανάμεσά τους, εκτός από τη μητέρα του, βρίσκονται και οι δύο πρώην σύζυγοί του.

Το Ινστιτούτο Κρυογονικής έχει 866 μέλη από όλο τον κόσμο που ενδέχεται στο μέλλον, μετά τον θάνατό τους, να καταλήξουν στις δεξαμενές του. Στη λίστα με τα ονόματα που μου δείχνει ο Ζαουάκι υπάρχουν και 12 άτομα από Ελλάδα. Προέρχονται από την Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, την Κρήτη, το Ιλιον και τον Πειραιά. Δύο έχουν δηλώσει το επάγγελμά τους: δικηγόρος και βιβλιοθηκάριος. Ο νεώτερος έλληνας πελάτης είναι γεννημένος το 1985, ο μεγαλύτερος το 1977. Κανένας τους δεν θέλησε να δώσει συνέντευξη. Τα ισόβια μέλη πρέπει να καταβάλουν στο Ινστιτούτο μία μόνο εισφορά 1.250 δολαρίων και μπορούν να καταψυχτούν με 28.000 δολάρια. Τα ετήσια μέλη πληρώνουν κάθε χρόνο εισφορά 120 δολαρίων. Το κόστος κατάψυξής τους φτάνει τα 35.000 δολάρια. Το Ινστιτούτο χρηματοδοτεί τη μελλοντική συντήρηση των σορών από επενδύσεις του. Τι μπορεί να συμβεί όμως αν στερεύσουν τα έσοδα; «Αυτό είναι απίθανο», λέει ο Ετινγκερ. «Οι επενδύσεις μας είναι ασφαλείς. Βέβαια ατυχήματα και οικονομικές καταστροφές μπορεί να συμβούν. Δεν μπορείς να προβλέψεις τα πάντα...»

Εφημερίδα Τα Νέα, 8 Ιουλίου 2010