...δεν ξέρω εάν είναι πραγματική. Αναφέρεται ότι δημοσιεύτηκε «σε μια ινδική εφημερίδα», με τη λεζάντα: «Μόνον όποιος είναι φτωχός και ξέρει τι θα πει πείνα ενεργεί με τόση γενναιοδωρία... Τι θλιβερό που ο άνθρωπος δεν είναι πάντα έτσι».
Οπως και να 'χει, ακόμα κι αν είναι αποτέλεσμα μοντάζ, που δεν μου φαίνεται, η φωτογραφία είναι συγκλονιστική. Και μάλιστα είναι απόλυτα «συμβατή» με τη ζωή εκατοντάδων χιλιάδων (πιθανώς και εκατομμυρίων) τέτοιων, φτωχών ανθρώπων, που ζούνε «πολλούς αιώνες πίσω», όπου και το ελάχιστο να περίσσευε του φτωχού, θα το μοιραζόταν με άλλον φτωχό -πολλές φορές, ακόμα, θα έδινε και εκείνο που δεν του περίσσευε. Σε πολιτισμούς δε, όπως ο ινδικός, και πολλούς άλλους, υπάρχει και η «ιερότητα» αρκετών ζώων, η συνύπαρξη με τα οποία είναι ισότιμη όσο και εκείνη με τους άλλους συνανθρώπους τους. Η γυναίκα της φωτογραφίας, που θηλάζει παιδί και πίθηκο, μοιάζει να βιώνει, με φοβερή επαγρύπνηση και αφοσίωση, τη μεγάλη στιγμή που από τα στήθη της μέσα, σε δυο πλάσματα ανήμπορα, δίνει ζωή...
Ελευθεροτυπία Δευτέρας 6 Ιουλίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου