Η άλλη Ελλάδα, του Στ. Θεοδωράκη

«Αυτή είναι η Ελλάδα λοιπόν;». Όχι. Σε αντίθεση με τον Σημίτη που νόμιζε ότι μόνο «αυτή είναι η Ελλάδα», όποιος περπατάει γνωρίζει ότι Ελλάδα δεν είναι μόνο η χώρα του τσιγάρου, της κοιλιάς, του ελενίτ και της (καμουφλαρισμένης πλέον) Μερσεντές. Στα Χανιά ένας αναρχικός φίλος κάνει το καλύτερο μέλι – νέοι επιχειρηματίες ανασταίνουν απαιτητικούς αμπελώνες παραμερίζοντας τα «παραδοσιακά» ξυδόκρασα - στη Λευκάδα ένας γιός παλαιού πολιτικού κάνει με δάνεια και ιδρώτα και όχι με ρεμούλες τα πιο ωραία σπίτια – στην Κω τα ποδήλατα είναι πια περισσότερα από τους ανθρώπους – στη Σύρο οι πολιτιστικές εκδηλώσεις είναι ένα μικρό «φεστιβάλ Αθηνών» - στη Νάξο οι συνεταιρισμοί παράγουν και χωρίς επιδοτήσεις – στα Ικαριώτικα πανηγύρια ανασταίνουν τα γλέντια των παππούδων μας – στην Αμοργό το λαούτο παίζει και χωρίς χρήματα - στη Φολέγανδρο όταν κόβεται το ρεύμα οι παρέες γίνονται ένα στις πλατείες και τις παραλίες - στη Τήνο, στα μέρη του Χαλεπά οι μαρμαρογλύπτες σκαλίζουν ακόμη τα πλακόστρωτα - στα ορεινά της Μυτιλήνης υπολογίζουν πια και το χρώμα στα κεραμίδια – στα «μέσα» των Κυθήρων η τουριστική κακογουστιά χάνει συνεχώς έδαφος…

Αυτή λοιπόν είναι η Ελλάδα που όμως κάποια στιγμή πρέπει να το αποφασίσει να πάρει το πάνω χέρι σπρώχνοντας την άλλη Ελλάδα εκεί που ανήκει, στα σκουπίδια...

Στ. Θεοδωράκης
protagon