Ο,τι διάολο και να ήταν από γεννησιμιού της η Αριστερά -υπεροπτική, φαντασμένη, δογματική, συνοφρυωμένη, καχύποπτη, μεμψίμοιρη, εστέτ, μονολιθική- ένα δεν ήταν: γελοία...Σήμερα, με βασική ευθύνη του Αλαβάνου και του Τσίπρα, το μέρος αυτό της Αριστεράς -το πιο απρόβλεπτο, το πιο ελπιδοφόρο- κατάντησε ρεζίλι των σκυλιών... Ο κόσμος καίγεται, και εκείνοι μαζί με τις αραχνιασμένες παρέες τους -ανανεωτικές, ριζοσπαστικές, κινηματικές- όχι απλώς ομφαλοσκοπούν αλλά κατατρίβονται σε σκιαμαχίες και παιδαριώδεις ανταγωνισμούς. Αφού κατάφεραν να... αναχαιτίσουν την εκπληκτική δυναμική που είχε δημιουργηθεί στο κοινωνικό σώμα, λόγω ύφεσης του παραπαίοντος ΠΑΣΟΚ, οδηγούν τον χώρο της ανοιχτής Αριστεράς στην εκμηδένιση και στο περιθώριο. Αλλά «δεν έφταιγαν οι ίδιοι, τόσοι ήταν», που θα 'λεγε ο Μανόλης Αναγνωστάκης...
Ο Γιάννης Τριάντης επιμελείται στο καθημερινό φύλλο της Ελευθεροτυπίας την στήλη "Ο τύπος των ήλων", ρίχνοντας λοξές (συνήθως εξ αριστερών..) ματιές στην επικαιρότητα και τον τύπο. Ως εκ τούτου μόνο για πολιτική και δημοσιογραφική ιδιοτέλεια δεν μπορεί να κατηγορηθεί το προηγηθέν σχόλιο.
Η στήλη του ενδεχομένως να αποτελεί το πλέον διεισδυτικό σχόλιο της ημέρας στον ελληνικό τύπο.
Ελευθεροτυπία 08/09/2009
Ελευθεροτυπία 08/09/2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου